Zon, caipirinhas, açaï en mini(string)bikini's
Blijf op de hoogte en volg Samantha
11 Februari 2016 | Brazilië, Rio de Janeiro
Hallo uitbrakkende carnavalvierders in Nederland, hier even wat leesvoer! Zon, zee, caipirinhas, açaï en mini(string)bikini's. Met deze woorden kan ik mijn afgelopen weken in Brazilië het beste beschrijven.
Mijn Braziliaanse kust avontuur begon op het eiland bij Florianopolis. Dit eiland heeft 42 stranden en is heel erg populair onder brazilianen, andere zuid-amerikanen en een paar toeristen. Dit was ook wel te merken in mijn hostel: ik zat tussen de meisjes uit Argentinië en Chili. Op het begin voelde dat een beetje eenzaam, maar na een of twee dagen leer je hen ook veel beter kennen en ben ik ook een avondje met hen caipirinhas gaan drinken in de plaatselijke kroeg. Naast het bezoeken van stranden en urenlang in de file staan (Florianopolis is het Zeeland van Brazilië, bij mooi weer gaat iedereen in de polonaise naar het strand en weer terug) heb ik daar ook gesurfd. De eerste keer had ik een surfles op een strand met uitstekende golven voor mij, maar helaas ook met heel mensen in het water. De les ging wel heel goed. Omdat ik niet nog meer mensen wou overvaren met mijn surfboard, en nu eens een keer zonder les wou surfen, ben ik de dag erna naar een ander strand gegaan. Ik heb het geweten ook. Ik was naar een echt surfstrand gegaan, met mooie jongens! Helaas waren de golven te sterk en te hoog voor mij, dus ik kwam het water niet echt in. Uiteindelijk was ik meer bezig met niet te verdrinken dan een poging te doen tot surfen. Ze hebben me twee keer uit het water moeten redden. Helaas heb ik dus niet echt een verpletterende indruk gemaakt op die surfdudes.
Na Florianopolis ging ik naar Curitiba. Helaas voelde ik me niet zo lekker tijdens de busreis, en toen ik daar aankwam voelde ik me helemaal niet goed meer. Van Curitiba heb ik dan ook niet veel meer gezien dan mijn bed. De eigenaar van het hostel was trouwens wel echt een schat, hij had mijn was gedaan en zelfs opgehangen! De dag erna voelde ik me gelukkig al een stuk beter en heb ik de boot gepakt naar Ilha do Mel. Dit is een klein en rustig eilandje, ook voornamelijk populair onder brazilianen en andere zuid-amerikanen. Mijn hostel lag direct aan het strand, maar dat was ook meteen zijn beste punt. Elke keer als ik in mijn stapelbed klom, leek het alsof hij ieder moment uit elkaar kon vallen. Op Ilha do Mel heb ik het lekker rustig aan gedaan: op het strand gelegen, grotten bezocht, van de zonsondergang genoten en een boottocht gemaakt rondom het eiland. De eerste stop was bij het fort, de tweede stop was bij een ander eiland waar heel veel dolfijnen zwommen. Toen ik ging zwemmen waren ze soms maar op 5 a 10 meter bij me vandaan! Daarna een lunch gehad met Brazilianen, ik kon het gesprek nog best goed volgen. My Portuguese was improving! Na Ilha do Mel ben ik weer terug naar Curitiba gegaan. Hier heb ik een beetje sightseeing gedaan in de groene toeristenbus. Toch nog iets van die stad gezien haha.
De dag erna heb ik de bus gepakt naar Sao Paulo. Ik had geen idee wat ik van deze stad moest verwachten. Maar ik vond het eigenlijk een best leuke stad, maar misschien komt dit ook omdat ik er in het weekend was. Dan is de stad veel minder druk. Met de metro ben ik naar het hostel gegaan, het metro netwerk van Sao Paulo is echt heel goed en alles ziet er netjes en modern uit. De drukte vond ik tijdens de spits reuze meevallen. In mijn hostel in Curitiba zat ook een Braziliaanse gast uit Sao Paulo, Kleber, en die wou mij wel een beetje rondleiden door de stad. Toen ik in Sao Paulo aankwam had hij het hele weekend al helemaal uitgestippeld met dingen om te doen. Ehhm ok.. Vooruit dan maar. Ik wou graag meelopen met de free walking tour. Daar bleek Kleber meer een 'klever'; hij week geen moment van mijn zijde, wat ik een beetje irritant vond. Daarna zijn we met een groepje van de free walking tour een broodje met heel veel ham gaan eten in mercado muncipal. Savonds ben ik uitgegaan met de Australische broers(hilarische gasten!), Bruno (allemaal van de free walking tour) en Kleber. Het leuke eraan was dat het vooral op straat te doen was, met karretjes met drank (en glazen met heel veel wodka!). De dag erna ben ik met hetzelfde gezelschap naar het voetbalmuseum gegaan en hebben we een paar lekkere colombiaanse hapjes met als basis banaan gegeten in avenida paulista.
Daarna heb ik de hektiek van Sao Paulo weer verlaten en ben ik naar Paraty gegaan. Dit is een klein schattig dorpje, met een mooi historisch centrum. Wel heel erg toeristisch. Bij het ontbijt heb ik de Australische Quynh en een Amerikaans koppel leren kennen. Zij zijn met me mee gegaan op een boottrip. Deze boottrip had 5 stops, waarvan 2 hele mooie stranden. De dag erna ben ik met hetzelfde gezelschap naar Trindade beach gegaan. Dit is echt een heel mooi strand. Aan het einde van het strand kon je een korte hike maken van 20 min en dan kwam je aan bij de natural Pools. Deze waren zelfs nog mooier dan het strand zelf.
De dag erna heb ik de lokale bus en boot gepakt naar Ilha Grande met Quynh en Jan, een Duitse jongen die ook in ons hostel verbleef. Die avond regende het een beetje. Dit is best hilarisch, want hierdoor was de stroom op het eiland die avond 2x uitgevallen. Iedereen pakt dan een zaklamp of doet kaarsjes aan en wacht een paar minuten totdat de stroom het weer doet. Gelukkig had ik een zaklamp bij! Op Ilha Grande hebben we de eerste dag gehiked naar dois rios, waar een oude gevangenis was. Het was een zware tocht, ik ben niet zo'n goede hiker, al helemaal niet in 30+ graden. We kwamen uiteindelijk aan bij een heel mooi strand met perfect zwemwater. Het was er lekker rustig. Daarna hebben we nog even in de rivier gezwommen, voordat we de weg terug gingen. De dag erna hebben we weer gehiked. Nu naar beach Mendes Lopez, wat een van de mooiste stranden van Brazilië schijnt te zijn. Dit pad was veel natuurlijker en ook veel zwaarder. Toen ik terug kwam in het hostel bleek dat er in mijn room dingen uit lockers gestolen warem. Gelukkig niet bij mij, maar ben er wel achter gekomen dat ergens tijdens mijn reis al mijn 120 Euros uit mijn portemonnee verdwenen zijn.. in Zuid-Amerika kun je niet voorzichtig genoeg zijn blijkt maar weer.
Daarna hebben Quynh en ik afscheid genomen van Jan en zijn we vertrokken naar mijn laatste bestemming in Brazilië: Rio de Janeiro. Als je bedenkt dat dit 'januaririvier' betekent, klinkt het toch een stuk minder tropisch. Maar het is echt een geweldige stad! Mijn hostel lag op een berg aan de rand van een favela. Dezelfde avond ben ik met Mary uit Engeland en Anderson uit Brazilië naar een pre-carnaval streetparty gegaan. Hier heb ik Mangosap-wodka- waterijsjes gedronken, wie herinnert zich nog die waterijsjes in die zakjes die je in de vriezer moest doen? Zoiets. Als je in Rio bent, moet je natuurlijk ook the statue of the Christ bezoeken. Dit was dan ook mijn eerste toeristische attractie. Samen met Mary ben ik ernaartoe gehiked. Na een bizar moeilijke tocht van 2,5 uur hadden we eindelijk de top(meer dan 700m) bereikt. Het was er heel druk en toeristisch, maar het had wel een fantastisch uitzicht. Toen moesten we hele route weer terug acrobaten. Dit kostte ons ook 1,5 uur, maar we hebben wel veel aapjes gezien. Savonds heb ik in de favela pizza gegeten met Mary en Nilam. Op de gegeven moment liepen 3 politiemannen of militairen met grote geweren door de straat (of eigenlijk meer een steegje want er past geen auto in), alsof ze iemand zochten of omsingelden. Rio is sowieso vrij onveilig blijkbaar, want elke keer dat ik mijn camera in mijn handen had, waarschuwden mensen me al dat ik moest uitkijken. En een jongen uit mijn hostel kwam terug met een blauw oog omdat hij 2 keer in dezelfde straat beroofd was.
Verder heb ik in Rio lekker aan het strand gelegen (Copacabana en Ipanama of course!), de beroemde trappen bezocht (met tegeltjes van het oorlogs en verzetsmuseum in Overloon), het centrum bezocht, rond een lagoon gefietst, de sugarloaf bezocht en heel veel souvenirs gekocht. Ook heb ik een favelatour gedaan naar de grootste favela in Rio. Favelas hebben een slechte naam, maar de laatste jaren is Brazilië druk bezig met de favelas op te knappen. Persoonlijk vind ik favelas wel wat hebben. De huizen zelf zijn niet mooi, maar alle kleurtjes samen maken het wel een mooi geheel. Het is ook heel levendig, overal zijn mensen op straat en je hoort altijd muziek. We hebben zelfs nog een beetje Braziliaans gedansd daar!
Maar niet te vergeten, in Rio heb ook heel veel gefeest. Mijn laatste 2 dagen in Brazilië stonden in teken van carnaval. Om 5 uur begon mijn eerste feestje van de carnaval: een bloco op het strand. Dit is een soort optochtje van een Sambaband en Sambadansers, en mensen lopen met de optocht mee. Daarna wilden we nog naar een bloco in ipanama gaan. We hebben de bus gepakt, wat een partybus werd met een eigen feestje, super leuk! Op zaterdag ben ik met Mary carnaval gaan vieren in lapa, de uitgaanswijk van Rio. Na de carnaval ben ik meteen met de taxi naar het vliegveld gegaan. De taxichauffeur was een jonge gast en sprak alleen portugees, maar hij had bedacht om te communiceren via de spreekfunctie van Google translate. Was wel echt heel grappig. Hij wou me ook nog een typische airport Goodbye Kiss geven, maar daar heb ik toch maar voor bedankt.
Mijn vliegtuig bracht me naar waar ik nu ben, Cuzco in Peru. Hier ga ik de komende 3 weken vrijwilligerswerk doen. Ik ga Brazilië wel echt enorm missen, ik wou er echt nog niet weg! Het is hier in Peru ook zo koud! Maar ook het leven daar, de caipirinhas, de stranden en de streetparties. Brazilië is definitly een land waar ik snel terug naar toe wil gaan. Alleen een beetje jammer dat ze er geen Spaans spreken.
Sorry voor mijn uitgebreid verslag, ik kon geen tijd vinden om eerder een update te versturen. Ik had het teveel naar mijn zin. Hasta la proxima!
Mijn Braziliaanse kust avontuur begon op het eiland bij Florianopolis. Dit eiland heeft 42 stranden en is heel erg populair onder brazilianen, andere zuid-amerikanen en een paar toeristen. Dit was ook wel te merken in mijn hostel: ik zat tussen de meisjes uit Argentinië en Chili. Op het begin voelde dat een beetje eenzaam, maar na een of twee dagen leer je hen ook veel beter kennen en ben ik ook een avondje met hen caipirinhas gaan drinken in de plaatselijke kroeg. Naast het bezoeken van stranden en urenlang in de file staan (Florianopolis is het Zeeland van Brazilië, bij mooi weer gaat iedereen in de polonaise naar het strand en weer terug) heb ik daar ook gesurfd. De eerste keer had ik een surfles op een strand met uitstekende golven voor mij, maar helaas ook met heel mensen in het water. De les ging wel heel goed. Omdat ik niet nog meer mensen wou overvaren met mijn surfboard, en nu eens een keer zonder les wou surfen, ben ik de dag erna naar een ander strand gegaan. Ik heb het geweten ook. Ik was naar een echt surfstrand gegaan, met mooie jongens! Helaas waren de golven te sterk en te hoog voor mij, dus ik kwam het water niet echt in. Uiteindelijk was ik meer bezig met niet te verdrinken dan een poging te doen tot surfen. Ze hebben me twee keer uit het water moeten redden. Helaas heb ik dus niet echt een verpletterende indruk gemaakt op die surfdudes.
Na Florianopolis ging ik naar Curitiba. Helaas voelde ik me niet zo lekker tijdens de busreis, en toen ik daar aankwam voelde ik me helemaal niet goed meer. Van Curitiba heb ik dan ook niet veel meer gezien dan mijn bed. De eigenaar van het hostel was trouwens wel echt een schat, hij had mijn was gedaan en zelfs opgehangen! De dag erna voelde ik me gelukkig al een stuk beter en heb ik de boot gepakt naar Ilha do Mel. Dit is een klein en rustig eilandje, ook voornamelijk populair onder brazilianen en andere zuid-amerikanen. Mijn hostel lag direct aan het strand, maar dat was ook meteen zijn beste punt. Elke keer als ik in mijn stapelbed klom, leek het alsof hij ieder moment uit elkaar kon vallen. Op Ilha do Mel heb ik het lekker rustig aan gedaan: op het strand gelegen, grotten bezocht, van de zonsondergang genoten en een boottocht gemaakt rondom het eiland. De eerste stop was bij het fort, de tweede stop was bij een ander eiland waar heel veel dolfijnen zwommen. Toen ik ging zwemmen waren ze soms maar op 5 a 10 meter bij me vandaan! Daarna een lunch gehad met Brazilianen, ik kon het gesprek nog best goed volgen. My Portuguese was improving! Na Ilha do Mel ben ik weer terug naar Curitiba gegaan. Hier heb ik een beetje sightseeing gedaan in de groene toeristenbus. Toch nog iets van die stad gezien haha.
De dag erna heb ik de bus gepakt naar Sao Paulo. Ik had geen idee wat ik van deze stad moest verwachten. Maar ik vond het eigenlijk een best leuke stad, maar misschien komt dit ook omdat ik er in het weekend was. Dan is de stad veel minder druk. Met de metro ben ik naar het hostel gegaan, het metro netwerk van Sao Paulo is echt heel goed en alles ziet er netjes en modern uit. De drukte vond ik tijdens de spits reuze meevallen. In mijn hostel in Curitiba zat ook een Braziliaanse gast uit Sao Paulo, Kleber, en die wou mij wel een beetje rondleiden door de stad. Toen ik in Sao Paulo aankwam had hij het hele weekend al helemaal uitgestippeld met dingen om te doen. Ehhm ok.. Vooruit dan maar. Ik wou graag meelopen met de free walking tour. Daar bleek Kleber meer een 'klever'; hij week geen moment van mijn zijde, wat ik een beetje irritant vond. Daarna zijn we met een groepje van de free walking tour een broodje met heel veel ham gaan eten in mercado muncipal. Savonds ben ik uitgegaan met de Australische broers(hilarische gasten!), Bruno (allemaal van de free walking tour) en Kleber. Het leuke eraan was dat het vooral op straat te doen was, met karretjes met drank (en glazen met heel veel wodka!). De dag erna ben ik met hetzelfde gezelschap naar het voetbalmuseum gegaan en hebben we een paar lekkere colombiaanse hapjes met als basis banaan gegeten in avenida paulista.
Daarna heb ik de hektiek van Sao Paulo weer verlaten en ben ik naar Paraty gegaan. Dit is een klein schattig dorpje, met een mooi historisch centrum. Wel heel erg toeristisch. Bij het ontbijt heb ik de Australische Quynh en een Amerikaans koppel leren kennen. Zij zijn met me mee gegaan op een boottrip. Deze boottrip had 5 stops, waarvan 2 hele mooie stranden. De dag erna ben ik met hetzelfde gezelschap naar Trindade beach gegaan. Dit is echt een heel mooi strand. Aan het einde van het strand kon je een korte hike maken van 20 min en dan kwam je aan bij de natural Pools. Deze waren zelfs nog mooier dan het strand zelf.
De dag erna heb ik de lokale bus en boot gepakt naar Ilha Grande met Quynh en Jan, een Duitse jongen die ook in ons hostel verbleef. Die avond regende het een beetje. Dit is best hilarisch, want hierdoor was de stroom op het eiland die avond 2x uitgevallen. Iedereen pakt dan een zaklamp of doet kaarsjes aan en wacht een paar minuten totdat de stroom het weer doet. Gelukkig had ik een zaklamp bij! Op Ilha Grande hebben we de eerste dag gehiked naar dois rios, waar een oude gevangenis was. Het was een zware tocht, ik ben niet zo'n goede hiker, al helemaal niet in 30+ graden. We kwamen uiteindelijk aan bij een heel mooi strand met perfect zwemwater. Het was er lekker rustig. Daarna hebben we nog even in de rivier gezwommen, voordat we de weg terug gingen. De dag erna hebben we weer gehiked. Nu naar beach Mendes Lopez, wat een van de mooiste stranden van Brazilië schijnt te zijn. Dit pad was veel natuurlijker en ook veel zwaarder. Toen ik terug kwam in het hostel bleek dat er in mijn room dingen uit lockers gestolen warem. Gelukkig niet bij mij, maar ben er wel achter gekomen dat ergens tijdens mijn reis al mijn 120 Euros uit mijn portemonnee verdwenen zijn.. in Zuid-Amerika kun je niet voorzichtig genoeg zijn blijkt maar weer.
Daarna hebben Quynh en ik afscheid genomen van Jan en zijn we vertrokken naar mijn laatste bestemming in Brazilië: Rio de Janeiro. Als je bedenkt dat dit 'januaririvier' betekent, klinkt het toch een stuk minder tropisch. Maar het is echt een geweldige stad! Mijn hostel lag op een berg aan de rand van een favela. Dezelfde avond ben ik met Mary uit Engeland en Anderson uit Brazilië naar een pre-carnaval streetparty gegaan. Hier heb ik Mangosap-wodka- waterijsjes gedronken, wie herinnert zich nog die waterijsjes in die zakjes die je in de vriezer moest doen? Zoiets. Als je in Rio bent, moet je natuurlijk ook the statue of the Christ bezoeken. Dit was dan ook mijn eerste toeristische attractie. Samen met Mary ben ik ernaartoe gehiked. Na een bizar moeilijke tocht van 2,5 uur hadden we eindelijk de top(meer dan 700m) bereikt. Het was er heel druk en toeristisch, maar het had wel een fantastisch uitzicht. Toen moesten we hele route weer terug acrobaten. Dit kostte ons ook 1,5 uur, maar we hebben wel veel aapjes gezien. Savonds heb ik in de favela pizza gegeten met Mary en Nilam. Op de gegeven moment liepen 3 politiemannen of militairen met grote geweren door de straat (of eigenlijk meer een steegje want er past geen auto in), alsof ze iemand zochten of omsingelden. Rio is sowieso vrij onveilig blijkbaar, want elke keer dat ik mijn camera in mijn handen had, waarschuwden mensen me al dat ik moest uitkijken. En een jongen uit mijn hostel kwam terug met een blauw oog omdat hij 2 keer in dezelfde straat beroofd was.
Verder heb ik in Rio lekker aan het strand gelegen (Copacabana en Ipanama of course!), de beroemde trappen bezocht (met tegeltjes van het oorlogs en verzetsmuseum in Overloon), het centrum bezocht, rond een lagoon gefietst, de sugarloaf bezocht en heel veel souvenirs gekocht. Ook heb ik een favelatour gedaan naar de grootste favela in Rio. Favelas hebben een slechte naam, maar de laatste jaren is Brazilië druk bezig met de favelas op te knappen. Persoonlijk vind ik favelas wel wat hebben. De huizen zelf zijn niet mooi, maar alle kleurtjes samen maken het wel een mooi geheel. Het is ook heel levendig, overal zijn mensen op straat en je hoort altijd muziek. We hebben zelfs nog een beetje Braziliaans gedansd daar!
Maar niet te vergeten, in Rio heb ook heel veel gefeest. Mijn laatste 2 dagen in Brazilië stonden in teken van carnaval. Om 5 uur begon mijn eerste feestje van de carnaval: een bloco op het strand. Dit is een soort optochtje van een Sambaband en Sambadansers, en mensen lopen met de optocht mee. Daarna wilden we nog naar een bloco in ipanama gaan. We hebben de bus gepakt, wat een partybus werd met een eigen feestje, super leuk! Op zaterdag ben ik met Mary carnaval gaan vieren in lapa, de uitgaanswijk van Rio. Na de carnaval ben ik meteen met de taxi naar het vliegveld gegaan. De taxichauffeur was een jonge gast en sprak alleen portugees, maar hij had bedacht om te communiceren via de spreekfunctie van Google translate. Was wel echt heel grappig. Hij wou me ook nog een typische airport Goodbye Kiss geven, maar daar heb ik toch maar voor bedankt.
Mijn vliegtuig bracht me naar waar ik nu ben, Cuzco in Peru. Hier ga ik de komende 3 weken vrijwilligerswerk doen. Ik ga Brazilië wel echt enorm missen, ik wou er echt nog niet weg! Het is hier in Peru ook zo koud! Maar ook het leven daar, de caipirinhas, de stranden en de streetparties. Brazilië is definitly een land waar ik snel terug naar toe wil gaan. Alleen een beetje jammer dat ze er geen Spaans spreken.
Sorry voor mijn uitgebreid verslag, ik kon geen tijd vinden om eerder een update te versturen. Ik had het teveel naar mijn zin. Hasta la proxima!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
