To Braazil... la la la la

Hallo iedereen! Inmiddels ben ik alweer een week of 2 in Brazilië, dus tijd voor een nieuwe update. Voordat ik de oversteek maakte naar Brazilië heb ik in Puerto iguazu (Argentinië) eerst nog het drielandenpunt Argentinië - Brazilië - Paraguay bezocht. Ook ben ik naar een animalhospital gegaan, waar wilde dieren opgevangen worden die gewond zijn geraakt. Ook ben ik naar de Argentijnse kant van de iguazu watervallen geweest. Dit park heeft 3 trails, waarvan 1 met een treintje. Aan deze kant kun je de watervallen van dichtbij bekijken. Ze zijn heel mooi. Bij de tweede trail begon het enorm te regenen dus ik was lekker doorweekt. De laatste trail was ook heel vet, want daar zag je de giganto (een enorme waterval die in een soort van haarspeldbocht loopt) van heel dichtbij. Op mijn laatste avond in Argentinië heb ik eindelijk echte asado(ribs) gegeten, met chimmichurry. Het was heerlijk!

Mijn oversteek naar Brazilië was een verhaal apart. Bij de Argentijnse grenspost moest iedereen de bus uit en kreeg ik een stempel dat ik het land verliet. Bij de Braziliaanse grenspost moest iedereen die langer dan een dag in Brazilië bleef, de bus uit. Ze zeiden dat er over een half uur een nieuwe bus kwam. Toen we het niet helemaal snapten gooiden ze gewoon de deur dicht en reden weg. Een Duits koppel legde uit waar ik mijn stempel moest halen en toen was het wachten op de volgende bus. Eenmaal in foz do iguazu aangekomen was het eerst zoeken naar een bank die mijn kaart accepteert. Dat is nogal een zeldzaamheid hier in Brazilië. Het word alleen nog maar vreemder als je je bedenkt dat diezelfde kaart wel gewoon in simpele toeristische winkeltjes en beachbars die lijken op een bar op festivals geaccepteerd wordt. Het hostel in foz do iguazu was wel echt super! Schoon, mooie ruime kamers zonder bunkbeds, super vriendelijk personeel, een jacuzzi op de rooftop, een mega uitgebreid ontbijt en niet te vergeten: gratis caprihainas tijdens happy hour. Ik had 3 hele gezellige roommates, 2 meiden uit engeland en een meid uit Mexico. Samen met hen ben ik naar een restaurant gegaan met een buffet en waar ze aan lopende band vlees langs de tafels kwamen brengen. Een volle buik met goed eten en bier, en dat voor nog geen 10 Euro. Welkom in Brazilië!

De dag erna ben ik naar de braziliaanse kant van de falls gegaan met het  mexicaanse meisje. Hier zie je meer een overview van de watervallen. Deze kant vond ik mooier, maar misschien komt dat ook op dat deze dag het weer heel mooi was, dus het zicht ook veel beter was. In foz do iguazu heb ik ook nog een vogelpark en de itaipudam bezocht.

Daarna was het tijd voor mijn volgende avontuur: het pantanal. Ik had hiervoor een tour geboekt. Tijdens deze tour heb ik veel krokodillen, vogels, capibaras, een paar apen en vooral heel veel muggen gezien. Mijn benen zaten onder de muggenbeten en het leek alsof ik een of andere enge ziekte had. We hebben een keer 's avonds in de wagen van het verblijf rondgereden en met zaklampen op zoek gegaan naar dieren, maar we zagen alleen krokodillen (en muggen). Verder heb ik daar een trekkingtocht gedaan in de stromende regen (alles drijfnat en droogt niet meer) en heb ik piranhas gevist. Heb er zelfs een paar gevangen!

Na een lange busreis van 30! Uur ben ik aangekomen bij de kust van Brazilië. Deze klim ik omhoog tot en met Rio de Janeiro. Over busreizen gesproken, hier in Brazilië gebeurt er altijd wel wat tijdens een busreis. Bussen die te weinig stoelen hebben, niet waterdicht zijn (dus je wordt lekker nat tijdens een hevige regenbui), bussen waarvan de airconditioning het niet doet (ook al twee keer gehad, lekker met volle zon en 30 graden buiten) en kijk niet vreemd op als iedereen ineens uit de bus moet. Dit wordt geroepen in een onverstaanbare vorm van Portugees (als ze gewoon rustig en duidelijk praten kan ik er soms wel wat van maken namelijk). Als je ze in allerlei talen vertelt dat je het niet begrijpt en geen portugees spreekt, wat ook overduidelijk aan mijn ik-heb-geen-flauw-idee-wat-je-zegt gezicht te zien is, praten ze gewoon op dezelfde manier door. Ze doen geen enkele moeite om zichzelf begrijpbaar te maken. Dat geldt voor heel veel brazilianen overigens. Mensen op de straat zijn heel vriendelijk en behulpzaam, ondanks dat ze alleen portugees spreken. Mensen die aan het werk zijn op bijvoorbeeld busstations of in supermarkten is een totaal ander verhaal. Onvriendelijk als de pest. Gelukkig was er een keer iemand van de busmaatsschappij die wel engels kon, mijn held! Normaal gesproken werd namelijk al het bagage uit de bus gehaald, kreeg je even een eetpauze en komen ze met een nieuwe bus aanzetten. Maar nu bleef de bagage in de bus, dus nu snapte ik de bedoeling helemaal niet. Moest de bus blijkbaar even naar de garage en kwam hij over een uurtje weer terug. Weer een lekkere vertraging opgelopen, maar dat is normaal hier. Brazilië is ongelooflijk niet-punctueel, en daar moet ik echt nog even aan wennen.

Toch vind ik Brazilië wel leuker dan Argentinië. Het is mooier, veel meer natuur en ik had meteen het gevoel dat ik op reis was. Argentinië doet heel erg Europees aan dus daar had ik het reisgevoel veel minder. Het vreemde is ook dat Brazilië veel beter ontwikkeld is dan Argentinië, je ziet het aan het straatbeeld, de aankleding van de winkels en de technische systemen. In Argentinië mag je gerust anderhalf uur uittrekken om 'even' naar de supermarkt te gaan omdat de kassasystemen enorm verouderd zijn. Ook worden tijdens de zomer willekeurige blokken huizen en winkels in Buenos Aires een paar dagen zonder stroom en water gezet omdat het elektriciteitsnetwerk de hitte niet aan kan. En ondanks dat alles is Brazilië goedkoper. Alhoewel ik op de gegeven moment moe werd van alle empanadas, ongezond eten en ham/kaas combinaties in Argentinië, mis ik dat eten hier tijdens de lunch in Brazilië wel. Hier verkopen ze voornamelijk gefrituurde dingen, het liefst met een of andere rare knakworst erin. Een echte lunch sla ik hier meestal dus maar even over, of ik moet een goedkoop restaurantje vinden.

Mijn verhaal begint nu wel erg lang te worden dus ik ga er een eind aan breien. De volgende keer vertel ik jullie alles over mijn braziliaanse kust avonturen. Hasta la proxima!